ငြိမ်းအေးသော အချစ်(၂)

၂၀၁၁ တစ်နှစ်လုံး သူ့စိတ်တွေ လေနေခဲ့သည်။ မဟုတ်ဘူး။ သူ့စိတ်တွေလေနေခဲ့တာ ၂၀၁၁ တစ်နှစ်တည်းမှ မဟုတ်တာ။ သူ ဘွဲ့ရပြီးကတည်းကဆိုတော့ တွက်ကြည့်ရင် လေးငါးနှစ်တောင် ရှိပြီပဲ။ သူ့ရည်မှန်းချက်တွေ အလဲလဲအပြိုပြိုဖြစ်ပြီးကတည်းက သူ့နေ့ရက်တွေသည် အဓိပ္ပာယ်မဲ့လာခဲ့သည်။ သူရည်မှန်းထားသော ပညာရေးကို အပြီးတိုင် စွန့်လွှတ်လိုက်ရချိန်မှစ၍ မျှော်လင့်ချက်နှင့်သူ အသားမကျတော့ပေ။ သူ မျှော်လင့်ရမှာကို ကြောက်တတ်လာခဲ့သည်။ အတုအယောင် မိတ်ဆွေတွေကိုလည်း သူကြောက်သည်။ သူသည် ထိုအတိတ်က ဖြစ်ရပ်တွေကို မေ့ချင်လာသည်။ ထိုသို့ မေ့ပစ်ရန် သူအကောင်းဆုံးဖြေရှင်းခဲ့ခြင်းမှာ ဂိမ်းကစားခြင်းနှင့် အိပ်စက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ည(၈)နာရီသည် သူ၏ အိပ်ရာဝင်ချိန်ဖြစ်သည်။ အိပ်နေလျှင် အရာအားလုံးကို ခဏတော့ မေ့ထားလို့ရသည်ဟု သူယူဆ၍ ဖြစ်သည်။ ထိုအယူအဆကပဲ သူ့ကို အရှက်ရစေခဲ့သည်။ တစ်ခါက သူမနှင့် ဖုန်းပြောပြီး အိပ်ရာဝင်တော့မည်ဟု သူပြောမိသွားသည်။ “အစောကြီးပဲ အိပ်တာလား။ အချိန်တွေ နှမြောစရာကောင်းလိုက်တာ။”ဟူသော သူမ၏စကားသည် သူ့အကြောင်းကို မသိ၍ ပြောခြင်းပဲဖြစ်ပြီး သူ့ခံစားချက်ကို သိသွားလျှင်တော့ သူ့အတွက် မှန်ကန်သော နည်းလမ်းတစ်ခု ရွေးချယ်ပေးမှာကို သူယုံကြည်သည်။ သူမက စာတွေကြိုးစားကြည့်ပြီး အလုပ်တွေ ကြိုးစားလုပ်နေချိန်မှာ သူကတော့ အိပ်နေခဲ့သည်။ လူငယ်တစ်ယောက်အနေနှင့် သူ အချိန်တွေ အလဟဿ ဖြုန်းတီးပစ်နေခြင်း မဟုတ်ပါ။ အိပ်နေလျှင် ပျော်ရွှင်ဖွယ်၊ဝမ်းနည်းဖွယ် ခံစားချက်တွေကို မေ့ထား၍ ရခြင်းပဲဖြစ်သည်။ ဒဏ်ရာတစ်ခုအတွက် အကောင်းဆုံးမေ့ဆေးကို သူသုံးနေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ထိုနေ့မှစ၍ သူမအပေါ် သူရှက်ရွံ့စိတ်မဖြစ်ချင်သဖြင့် အရမ်းပင်ပန်းလွန်းသည့်နေ့တွေမှလွဲလျှင် သူ စောစော အိပ်ရာမဝင်ဖြစ်တော့ပေ။ သူ စာတွေပြန်ဖတ်သည်။ သူ့အချိန်တွေကို အကျိုးရှိရှိ ကုန်ဆုံးစေပါသည်။ ဒါတွေကို သူမ သိမည် မထင်ပါ။ သူမသည် သူ့အတွက်တော့ အားဆေးတစ်ခွက်ဖြစ်ပါသည်။

အကွာအဝေးကြောင့် အချစ်ဟာ ကျိူးလွယ်ပဲ့လွယ် ပျက်စီးလွယ်တယ်တဲ့။ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ပြောဖူးသည့်စကားပါ။ ဒါဆို သူမနှင့် သူ့အကြားမှာ အကွာအဝေးမိုင်ပေါင်းများစွာ ခြားနားနေပါသည်။ ထိုအကွာအဝေးကြောင့်ပဲ အချစ်တစ်ခုကို မဖန်ဆင်းရတော့ဘူးလား။ မတည်ဆောက်ရသေးသော အချစ်တစ်ခုအတွက် အလှမ်းဝေးမှုက သူတို့ကြားမှာ တံတိုင်းသဖွယ်ဖြစ်နေသည်။ မတည်ဆောက်ရသေးခင်မှာ ပြိုလဲပျက်စီးသွားမှာကိုတော့ သူအဖြစ်မခံနိုင်ပါ။ အနည်းဆုံးတော့ သူ့ဆီမှာ ရှိသော သူ့ရဲ့ အချစ်တွေသည် ထိုတံတိုင်းကို ဖြိုဖျက်နိုင်ရမည်။  သူ့အတွက်ဖြစ်တည်လာမည့် သူမရဲ့အချစ်တွေကိုလဲ သူက ငံ့လင့်နေချင်သေးသည်။

သူ ဂရေဟမ်ဘဲလ်ကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။ ဂရေဟမ်ဘဲလ်ကြောင့် သူတို့ကြားက အကွာအဝေးသည် မြူတစ်မှုန်စာတောင် ခြားနားမနေတော့ပါ။ “ဟဲလို ကြားလား။ကြားလား။” ထိုစကားသည် သူတို့နှစ်ယောက် ဖုန်းပြောတိုင်း မမေ့မလျော့ ပြောရသော စကားဖြစ်သည်။ သူသည် သူမနှင့် ဖုန်းပြောလျှင် တိုးသက်ညင်သာစွာ ပြောချင်ပါသည်။ သူပြောသော စကားများသည် သူမနားထဲမှာ နားဝင်ချိုစေချင်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၏ ဆက်သွယ်ရေးသည် သူ၏ ဆန္ဒကို မဖြည့်ဆည်းပါ။ အချိန်ပြည့်နီးပါး မအားတတ်သော သူမနှင့် ဖုန်းပြောခွင့်ရခြင်းသည် သူ့အတွက် မဟာ အခွင့်အရေးဖြစ်သည်။ ထိုအခိုက်အတန့်လေးမှာ သူမပြောသော စကားများကို ပြတ်သားစွာ ကြားချင်သည်။ သူ့အသံကိုလည်း ပြတ်သားစွာ ကြားစေချင်ပါသည်။ တစ်ခါတစ်လေ သူမသည် အရမ်းလည်ပါသည်။ သူ မကြားလိုက်ရသော စကားကို ပြန်မေးလျှင် “ဘာမှ မဟုတ်ဘူး။ တစ်ခါပဲပြောတတ်တယ်။” ဆိုပြီး ညစ်ကျယ်ကျယ်လုပ်တတ်ပါသည်။ ထိုမကြားလိုက်ရသော စကားအတွက် စိတ္တဇဖြစ်ရသူက သူပါ။ သူကလည်း “ချစ်တယ်။” လို့ ပြောလိုက်တာဖြစ်ရမည်ဟု ညစ်ကျယ်ကျယ်တွေးလိုက်ပါသည်။

သူမသည် သူ့ကို တော်တော်လွှမ်းမိုးပါသည်။ သူမစကားများ ၊ သူမ အီးမေးလ်များထဲက စာသားများသည် သူ့ကို အမြဲချည်နှောင်လေ့ရှိသည်။ သူတို့အလုပ်သည် Target ထားပြီး လုပ်ရသော အလုပ်ဖြစ်သည်။ စနစ်တခုမှတခု အပြောင်းမှာ သူတို့စာရင်းသမားတွေ Target မီအောင်မလုပ်နိုင်ခဲ့ပါ။ ဒါပေမယ့် သူကတော့ သူမဆီက အီးမေးလ်တွေကို ဖတ်ပြီး ပိုကြိုးစားရပါသည်။       “ You can finalize the report & send it on Friday. I’ll be happy.”  ထိုစာသားသည် သူ့ကို ထပ်မံရစ်ပတ်ပါ၏။ သူမ ပျော်ရွှင်ဖို့အတွက် သူသည် report ကို မြန်မြန်ထုတ်နိုင်အောင်ကြိုးစားရပါ၏။ သူမ သိမှာမဟုတ်ပေမယ့် သူကတော့ သူတစ်ယောက်တည်း သူမ ပျော်ရွှင်ဖို့ တိတ်တိတ်လေးကြိုးစားနေရသူသာ ဖြစ်၏။

သူထက် အသက်ငါးနှစ်ကြီးသော သူမသည် တစ်ခါတစ်ရံ သူ့အပေါ်ကလေးဆိုးဆိုးတတ်ပါသည်။ “ဒီလိုပဲ မက ဆိုးတတ်တယ်။ သည်းခံနိုင်ရင် သည်းခံ။” ဆိုသည့် စကားဖြင့် သူ့ကို ကလိတတ်ပါသည်။ သူကလည်း “ဘယ်နှယ့်ဗျာ… ကိုယ့်ထက် အသက်ငါးနှစ်လောက်ကြီးတဲ့သူကို ပြန်အလိုလိုက်နေရတယ်။” ဟု ပြန်စတတ်ပါသည်။ သူသည် သူ့ထက် ငါးနှစ်ကြီးသော ကလေးလေးတစ်ယောက် ကောက်ရထားပါသည်။ ထိုကလေးလေးသည် စာကြိုးစားပါသည်။ ထိုကလေးလေးသည် မနက်တိုင်း ခိုကလေးများကို အစာကျွေးတတ်ပါသည်။ ထိုကလေးလေးသည် ရေခဲမုန့်ကြိုက်ပါသည်။ ထိုကလေးလေးသည် ချောကလက်ကြိုက်ပါသည်။ ထိုကလေးလေးသည် အရုပ်များကို ချစ်တတ်ပါသည်။ သူကတော့ ရှေ့လျှောက် အရုပ်ဆိုင်နှင့် ချောကလက်ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားပါသည်။      

အချစ်ကြောင့် ဤကမ္ဘာမြေတွင်ရှိသော သက်ရှိသက်မဲ့ဟူသမျှသည် သူ့အတွက် ထာဝစဉ်လှပနေတော့သည်။ အချစ်တွင် အသက်အပိုင်းအခြားမရှိပါ။ အကွာအဝေးမိုင်တိုင်တွေ မရှိပါ။ အချစ်အတွက် အချစ်တစ်ခုရှိနေလျှင် အရာရာပြီးပြည့်စုံသည်သာ ဖြစ်သည်။