မြန်မာနိုင်ငံ ငါတို့ချစ်တဲ့နိုင်ငံ
တစ်ရေတည်းသောက် တစ်မြေတည်းနေ
သွေးစည်းခဲ့တဲ့ ငါတို့သွေးချင်းတွေ
ဧရာဝတီ၊ ချင်းတွင်း
စစ်တောင်း၊ သံလွင်
မြစ်အလှခစားလို့
သယံဇာတ ပေါများခဲ့ပါတဲ့ ငါတို့နိုင်ငံ
ခုတော့
ဒီမိုရဲ့ အရသာ
ချို၊ချဉ်၊ဖန်၊စပ်၊ခါး
ဘာရယ်လို့ မခွဲခြားနိုင်ခင် မကွဲပြားနိုင်ခင်
သစ်တောလည်းပြုန်း
မြစ်ဆုံလည်းအလှပျက်
ထားဝယ်ရေနက်၊ သီလဝါဆိုတဲ့ ငါးစာချ
အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းဆိုတဲ့
အဲဒီမက်လုံးတွေကြား
ငါတို့လူမျိုးတွေရလာမယ့် နေရာက
CEO လား
Project Manager လား
အောက်ခြေဝန်ထမ်းအဆင့်လား
ရှေ့ဆက်ဖြစ်မယ့်ဟာတွေ
ငါ ငါဘာမှမသိချင်ဘူး
ဖယောင်းတိုင်အောက်မှာပဲနေရနေရ
စိမ်းလန်းစိုပြေတဲ့ သဘာ၀ တောတောင်တွေနဲ့
အလှမပျက်တဲ့ မြစ်အလှရှုခင်းကို
ငါတို့မျိုးဆက်တွေ ခံစားခွင့်၊ ကြည်နူးခွင့်ရပါစေသား……..။
0 comments:
Post a Comment
ဟိတ် အမယ်မယ် တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပဲ စာဖတ်သွားဖို့မကြံနဲ့။ တခုခုတော့ ပြောခဲ့ပါဦး။