အဆုံးရဲ့ အစ

 

တဒင်္ဂလေးပဲ

သူမ ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ ဒီတဒင်္ဂလေး

ပခုံးပေါ်ဝဲကျနေတဲ့ ဆံနွယ်ကောက်ကောက်လေးတွေ

မဆုံတာကြာခဲ့ပြီမို့ကြောင့်လား

သူ့ကို လှည့်မကြည့်ဘဲ ပြောသွားတဲ့ သူမစကားတွေ

အရင်ကလဲ ဒီလိုတွေ့ဖူးနေကျပဲ

ရင်ခုန်သံက အဲဒီတုန်းက မခုန်ဘဲ ဘာ့ကြောင့်ခုများမှ လာခုန်နေရတာလဲ

သူကျရှုံးနေချိန်ကျမှ သူပြိုလဲနေချိန်ကျမှ အရာရာဖြည့်ဆည်းပေးဖို့

အဆင်သင့်အနေအထား မရှိတဲ့အခါမှ

အချစ်ဆိုတာ ဖြစ်ပေါ်ဖို့ တကယ်တဒင်္ဂလေးပဲလိုတာပါ

ချစ်မိသွားပြီ။

ဒုက္ခပဲလို့သာ ရေရွတ်မိတော့တယ်။

သူ့ရဲ့ Dark Side အားလုံးကို သူမ မြင်ပြီးသားလေ။ ဘယ်ရွေးချယ်မလဲ။ ရွေးချယ်ရဲမလဲ။

နေ့မြင်ညပျောက်မတည်မြဲတဲ့ ဒီခေတ်ကြီးထဲမှာ ကြိုးစားကြည့်ချင်ခဲ့တယ်။ နှင်းဆီပန်းစည်းလေး သူမဆီ အရောက်ပို့လိုက်တဲ့အခါ။ ဖေ့ဘွတ်ပေါ်တက်လာတဲ့ သူမပုံရိပ်လေးတွေက ကြည်နူးဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ သူက ပန်းစည်းကို အဓိပ္ပာယ်တွေနဲ့သာ ပေးတတ်တာ။ နှင်းဆီအဝါဟာ သူငယ်ချင်းအချစ်လေ။ ပျော်နေတဲ့ သူမပုံလေးကို မြင်ရတာ သူပျော်တယ်။ အချစ်ရဲ့ အစဟာ ပျော်ရွှင်ခြင်းပဲ။ ဒုတိယအကြိမ်ကျ နေကြာပန်း၅ပွင့် ပါတဲ့ ပန်းစည်းကြီး သူကိုယ်တိုင် သယ်လာပြီး သူမကို ပေးခဲ့တာ။ သူမရော ရင်တွေခုန်နေမလား။ သူကတော့ ကြောက်စိတ်တွေရော ရင်ခုန်တာတွေရော ခံစားချက်တွေက ရောထွေးနေတယ်။ အဲဒီနေ့ညနေက သူမအိမ်ကို သူကိုယ်တိုင် လိုက်ပို့ခဲ့တယ်။ ပန်းစည်းကြီးကိုင်ပြီး သူမဘေးနားကနေ လျှောက်ရတာ ရင်တော်တော်ခုန်တယ်။ ယူ့ကိုကြည့်နေကြပြီ သိလားတဲ့။ သူလား သိတာပေါ့။ ကောင်မလေးတယောက်ကို ပန်းစည်းနဲ့ ချစ်ရေးဆိုတဲ့ပုံ ပေါ်နေတာလေ။ သူက အဲလိုထင်ကြလေ သဘောကျလေ။ ဒါတော့ သူဘယ်ထုတ်ပြောမလဲ။ သူမအိမ်ထိလျှောက်တဲ့ လမ်းတလျှောက်မှာ မောနေပေမယ့်လည်း ရင်ခုန်ရတယ်။ သူမဖျော်တိုက်တဲ့ အအေး ကမ္ဘာပေါ်မှာ သောက်လို့အကောင်းဆုံး။ သူမအဖေနဲ့ စကားလက်ဆုံကျခဲ့သေး။ သူမအမေက ပန်းစည်းကြီးကျန်ခဲ့ပြီဆိုပြီး သတိပေးသေးတယ်။ အန်တီ့သမီးလေးအတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာသဝဏ်လွှာပါလို့ စိတ်ထဲကနေ ပြောမိတယ်။ အပြန်မှာ သူ့ကို သူမပြန်လိုက်ပို့တယ်။ ဒီကျောင်းက သူမ ငယ်ငယ်က တက်ခဲ့တဲ့ကျောင်းဆိုတာ။ သူမ ငယ်ငယ်က ရည်းစားတွေနဲ့ ဘဲကြည်ဆော်များဖြစ်နေမလား စာတွေပဲ ကြိုးစားတဲ့သူဖြစ်နေမလား။

လောကဓံက သူ့ကို တိုက်ခိုက်ချိန် အမျိုးမျိုးသော ဖိအားတွေ ကျန်းမာရေးကြောင့် သောက်နေရတဲ့ဆေးတွေ။ ဒီလိုဖိအားတွေကို မခံနိုင်လို့ အားလုံးကို ထားပြီး တခြားနေရာကို ထွက်သွားဖို့ သူကြိုးစားမယ့်ညမှာပဲ သူမကို ချစ်တဲ့အကြောင်း ပြောမိသွားတယ်။ နောက်ရက်မှာ သူဆိုတာ ဘာဖြစ်မယ် မသေချာဘူးလေ။ သူမကို သိစေချင်လို့ ဖွင့်ပြောမိတယ်။ ချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောလိုက်ခြင်းဟာ တာဝန်ယူမှုတွေပါမယ်ဆိုတာ သူမ သိမှာပါ။ ချစ်တယ်လို့ လွယ်လွယ်ပြောတတ်တယ်လို့ သူ့ကို ကောက်ချက်ချနိုင်တယ်။ နောက်နှစ်ရက်နေတော့ သူမဆီကို ဒေစီပန်းအနီတွေပို့ပေးခဲ့တယ်။ အချစ်တဖန်စတင်ခြင်းရဲ့ အဓိပ္ပာယ် ချစ်ခြင်းမေတ္တာရဲ့ အဓိပ္ပာယ်အနေနဲ့ ပို့ပေးခဲ့တာပါ။ သူမကတော့ စာတွေပဲလေ့လာနေသူဆိုတော့ ဒါတွေ နားလည်မယ် မထင်ဘူး။ သူမကို ပန်းစည်းလေးနဲ့ ပုံရိုက်တင်ပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်တော့ ဖေ့ဘွတ်ပေါ်တက်လာတဲ့ သူမပုံလေးက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ။ အကြိမ်ကြိမ်တွေ့ဖူးခဲ့တဲ့ ဒီမျက်နှာလေးက ခုကျမှ ဘာလို့ ချစ်စရာကောင်းနေတာလဲ။ ချစ်ရင် အလိုလိုနေရင်းကို လှနေတယ်လို့ မြင်လာတာ။ သူ ရူးသွားတာလား။ အချစ်ဟာ လူကို ရူးစေတတ်တာ။

ဘယ်တော့မှ ပြန်မလာတော့မယ် စာလေးတွေ

ဘယ်တော့မှ ဆက်သွယ်လို့မရမယ့် ဖုန်းနံပါတ်

Messenger မှာ သူမ မီးစိမ်းနေတာကို ည ၁၁နာရီခွဲထိ ထိုင်ကြည့်နေခဲ့တာ။ ပြန်ပို့လာမှာ မဟုတ်တဲ့ စာအတွက် မပို့မိအောင်နေတတ်ရအောင် လူယဉ်ကျေးလုပ်ရတယ်။ ဖြိုးပြည့်စုံက ဆုံးမထားတာကိုး။ လူဆိုတာ ယဉ်ကျေးမှုရှိရတယ်တဲ့လေ။

လူယဉ်ကျေးလုပ်ပေးပါမယ်။

မဝင်ရလို့တားမြစ်ထားတဲ့ အခန်းထဲ မဝင်မိအောင် ယဉ်ကျေးပါ့မယ်။

သူ လူယဉ်ကျေးတယောက်ဖြစ်ဖို့ ကြိုးစားပေးပါမယ်။

 

အချစ်

 

​တွေ့ခဲ့ဖူး​နေကျပဲ

အဲဒီ​နေ့ကမှ

ကိုယ့်နှလုံးသားရင်ခုန်သံ စည်းချက်က

မင်းအတွက်ဖြစ်သွားတာ

အကြိမ်ကြိမ်ရှိခဲ့ဖူးကြတာပဲ

ရင်ခုန်ဖို့ နှစ်​တွေ​ဝေး​ပေးလိုက်ရခြင်းကလဲ သက်​သေပဲ​လေ

အဲဒီ​နေ့က

မင်းနဲ့အတူတူ လမ်းလျှောက်ခွင့်ရတာ

မင်းနဲ့အတူတူ စကားထိုင်​ပြောခွင့်ရတာ

မင်းနဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံခွင့်ရတာ

ဒါ​တွေက အချစ်ရဲ့ လမ်းစ​တွေပဲ

အရမ်းမြန်လွန်းတယ် မထင်ပါနဲ့

ဘယ်အချိန် စ ရင်ခုန်ရမယ်

စ ချစ်ရမယ်လို့ ပုံ​သေနည်း​တွေမှ မရှိတာဘဲ

မင်းကို တကယ်ချစ်မိသွားခဲ့တယ်

မျက်ဝန်းထဲက အသံက ပယ်ချလို့မှ မရတာ

ရင်ခုန်သံ အပိုင်းအစအချို့ မြင်ခဲ့ပြီးပြီ

ဒါအစတဲ့

ရိုးမြေကျ

11.09.2024 (10:21 AM)

Credit : Aung Htet Song